Hallo hier Elly.
Een nieuwe dag en ik hoopte dat het beter zou gaan dan gisteren. En dat is gelukt. Geen muizenissen meer in mijn hoofd. Dus hier mijn verhaal. Ik heb nooit geweten dat Koreanen zo luidruchtig kunnen zijn. Om 6 uur werd ik wakker van het lawaai dat die mensen maken in de ochtend. Helaas was de tijd ook veranderd en was het echt heel vroeg. Nu dachten we opstaan en een ontbijtje in de albergue. Dat lukte niet want alles zat potdicht. Alle lampen uit dus zonder koffie op pad. Wel zagen het ochtendgloren en die was schitterend. Na zo’n 6 km kwamen we in Moratinos waar we al snel een barretje vonden. En wat voor een. Dit barretje kon zomaar uit een cowboyfilm komen. We bestelde hier natuurlijk eerst koffie en een boccadillo chambon en queso. Een broodje ham/kaas dus. De man nam een groot mes en sneed de plakken van een groot stuk vlees af. Volgens Hans was het een hertenpoot. Maar ik klaag niet het was gewoon heerlijk. Hier zaten ook de zuid Koreanen die samen 2 flessen wijn achter de kiezen hadden Na een goed half uur gingen we weer op pad en Jan de Wind had iets voor ons in petto. Hij blies ons recht in het gezicht. Eerst voorzichtig windkracht 3 en naarmate wij verder liepen wakkerde de wind aan. Het voelde alsof de wind ons terug wilde blazen. Het lopen werd steeds zwaarder en zwaarder maar we hebben het gered tot Berclanos enz. Wel moesten we steeds vaker even rust nemen. We zitten in een leuke kleine herberg met 20 bedden en maar 5 mensen. Dus ik denk genoeg rust vannacht.
warme groet Elly.
Van Almelo naar Santiago de Compostella
Laat een reactie achter