Gisteravond tijdens het eten een hele mooie ondergaande zon gezien. Nu zijn we aan de andere kant van de heuvel van het Rietidal en het is hier veel lieflijker, en veel meer landbouw en veeteelt dan het Rietidal.
Ook loop ik nu in de provincie Lazio en niet meer in Umbrië, Gisteren waren we op de grens en vandaag dus echt over de berg in ook een andere omgeving, ook blijkt dat de hoogten hier anders zijn, de stijgingen zijn minder hoog en ook de dalingen zijn minder.
De route van vandaag begon met 585 traptreden naar beneden in het dorp Calvi, ook hier heel veel huizen die alleen maar zo toegankelijk zijn, hoe moet een dokter of ambulance daar toch door heen komen denk je dan zo onderweg, na de traptreden een klein stukje asfalt en toen een heel stijl pad op naar boven, gelukkig maar een paar 100 mtr maar de koppakking begon bij mij weer te lekken en over mijn rug maar niet te praten.
Maar het pad wordt weer asfalt en er zijn diverse dorpjes waar niets is te doen, zelfs de meeste luiken zijn dicht en blijven ws ook wel dicht.
Een fijne rustplaats is er niet zodat ik maar op de vangrail in de schaduw ga zitten om toch ff te rusten, ondanks dat we op asfalt lopen blijft de zon best fel te blijven schijnen. Hans en Jenneke lopen me achterop en blijven ook hier ff in de schaduw, maar ook nu ga ik weer eerder weg. De asfaltweg wordt een grindpad en daarna zelf een smal pad, we moeten linksaf slaan en lopen door een weiland naar een ander bospad wat natuurlijk weer behoorlijk stijgt, we moeten echt een paar keer rusten onderweg, niet allen omdat het zo stijl is maar ook zo warm.
Op een gegeven moment komt het dorpje Cicignano in beeld, een dorpje uit de 12 eeuw maar met een geheel ommuurde muur uit de tijd van de Romeinen, midden op het plein is een speelplaats met bankjes in de schaduw en we pauzeren met z’n 3en hier wel 1 uur.
Maar aan alles komt een eind, ook aan deze pauze en wie is er als eerste weer op pad? Ik loop weer naar de asfalt weg en loop het dorpje binnen Collevecchio, in het begin van het dorp is een begraafplaats en daar ligt ook Fons Rademakers, de filmmaker met een Oscar, daar krijg ik één appje van de agriturismo waar ik heb gereserveerd dat hij er pas na half 3 is en dat ik wel bij het zwembad mag wachten, hé, een zwembad, en ja hoor een bad van ca 15 mtr lang en 6 mtr breed en verwarmd, maar de eigenaar is er ook al en ik krijg eerst mijn kamer maar ff later lig ik lekker in het water bij te komen, gewoon heerlijk, het weer betrekt en het begint te sputteren maar niet zoveel dat we nat ervan worden, trouwens ik ben toch al nat, na het zwemmen ‘n lekkere douche en mijn kleren wassen, die hangen nu te drogen in de wind want de zon is pleite.
Vanavond eten we hier ook want in het dorp is helemaal niets, morgenvroeg hier een ontbijt en dan weer oppas, zomeren eerst maar eens kijken wat het weer weer doet maar dat vertel ik morgen wel.
Groetn uut Collevecchio
Laat een reactie achter