Gisteren hebben we niet in het hotel geslapen maar in een huisje vlak bij het hotel, samen met John en Thijs. We hadden geluk, een 3 slaapkamer huisje, keuken en zitkamer dus we hadden allemaal een aparte kamer. Met 3 taxi’s zijn we gisteravond naar een restaurant gegaan en hebben daar heerlijk gegeten. Voor 2 euro hebben de taxi’s ons weer opgehaald en weer naar het hotel gebracht.
Vanmorgen in het hotel ons ontbijt. Er waren bijna geen tafeltjes vrij, zo druk was het, maar verder was alles goed. Ook vanmorgen weer 2 extra broodjes opgewarmd en belegt met kaas en ham en in een plastic zakje voor tegen 12 uur wanneer we stoppen, ook vandaag kwam dat weer goed van pas.
Omdat het vanmorgen regende, nou ja, miezerde, hebben we de tijd van 9 uur vertrekken verschoven naar 10 uur, maar dat heeft niets uitgehaald want om 10 uur miezerde het iets meer. Een heerlijke asfaltweg op de R7, een van de hoofdwegen door Chili. Onderweg kwamen we een bord tegen met de afstanden; Santiago 1687 km, Temuco 963 km. Dat zijn nog eens afstanden, terwijl wij al bijna 2000 mijl hebben gereden dus ongeveer 3400 km, kun je niet voorstellen hoe lang dit land is.
Na ca 150 km komen we bij een hele mooie waterval. Onze motorkleren zijn dan helemaal al doorweekt want we hebben heel veel in de regen gereden. Toch maken we een paar mooie opnames van de waterval. Ik maak geen foto’s maar maak met mijn Go Pro filmopnames. Bij het wegrijden bij de waterval moeten we meteen stijl omhoog over een zeer slechte weg. Ik besluit mijn Go Pro aan te laten staan en film de hele weg onze rit. Thijs rijdt voor mij uit en ik volg op ca 50 mrt afstand. Het is gevaarlijk rijden, ontzettend veel kuilen en plassen en we moeten regelmatig staan op onze voetsteunen. Een diepe kuil plenst mij helemaal nat. We gaan omhoog, via diverse haakse bochten die helemaal uitgesleten zijn en ontzettend hobbelig en natuurlijk kuilen en nog eens kuilen. Mooie uitzichten van watervallen langs de weg en aan de overkant van het dal. Helaas kun je maar heel even je hoofd naar links of rechts bewegen want je moet direct weer op de weg geconcentreerd zijn, voordat je het weet lig je in de drek.
We komen boven met een laag tempo. Iedereen is al boven geweest en Eduardo kijkt of het goed met ons gaat. Hij gaat in eigen tempo naar beneden en wij ook, dus langzamer, maar oh wat een haarspeldbochten die behoorlijk naar beneden gaan, ontzettend glad zijn en de kuilen en de hobbels die over dwars liggen niet te vergeten. De ene na de andere bocht van 180 gr komt voorbij en het regent nog steeds. Ik weet dat Thijs dit verschrikkelijk vindt, hij heeft last van zijn nek en bovenarmen en dat is mede een reden om heel voorzichtig te rijden. Ik besluit achter hem te blijven want ongemerkt hou ik hem in de gaten. Op de grote weg is hij sneller dan ik maar in de bergen en op gravel geef ik iets meer gas.
Zoals Johan Cruyf altijd zei: elk voordeel heeft zijn nadeel en dat is hier ook van toepassing. We rijden vandaag eens niet in het stof maar in de regen. De wegen zijn door en door nat en het water loopt ook in stromen naar beneden. Opeens zijn er wegwerkzaamheden, de weg wordt smaller en ook steeds meer kuilen en plassen. Dat gaat zo ook weer 5 km verder, onvoorstelbaar dat dit de A1 is in Chili maar ook hier wordt dus aan gewerkt.
Net zo plotseling als de gravel is begonnen rijden we opeens op asfalt. Wauw, wat is dat dan fijn en ook dat is genieten. Ons tempo gaat omhoog, we nemen de S-bochten snel maar behoedzaam en scheuren langs de bergwanden die stijl omhoog gaan. Aan de linkerkant van ons een heel groot meer en hele mooie vergezichten. Opeens zijn er weer werkzaamheden, we moeten stoppen en wachten. We rijden rechts langs de wachtende auto’s en komen vooraan. Hier staan Eduardo en. Joe ook te wachten maar Joe heeft pech. Door al het gestoot op de motor is de kabel van de accu los geraakt en ja, dan loopt de bike niet meer. Wij mogen door en komen bij de volgens stop. Dit wordt allemaal gedaan door vrouwen die het verkeer leiden. Hier moeten we links van de weg gaan staan en de auto’s krijgen voorrang, hebben wij iets verkeerd gedaan? Nee, de auto’s rijden nu achterwaarts naar beneden en wat wij net niet konden zien, ligt daar een ferry boot. Wij mogen ook naar beneden en komen op de boot waar we de motoren moeten draaien want zoals we er opgereden zijn moeten we ook afrijden van deze ferry. Vandaar dat de auto’s er ook achterwaarts op gaan.
De reden dat wij op de ferry moeten is dat de weg nu helemaal is geblokkeerd ivm een nieuwe asfaltlaag. We varen ca 5 km over het meer en vlak langs deze wegwerkzaamheden. Je kunt zien dat de berg wordt afgeschraapt en de weg wordt aangelegd. Op sommige plaatsen is deze al klaar. We komen aan bij de volgende ligplaats en moet via een betonnen strook van 50 cm wel 50 mt. omhoog rijden wat behoorlijk moeilijk is met de bochten erin. Helaas is mijn Go Pro er mee opgehouden omdat mijn batterij leeg is door het filmen. We komen weer op een nieuw weggedeelte en maken weer een heerlijk sprintje. Dit gedeelte van de weg is al klaar en open voor verkeer. We komen in het plaatsje aan en komen bij een Duitse vrouw die hier de lodge runt. We zijn nog door en door nat en trekken onze kleren (motorkleren) uit en hangen deze op boven de houtkachel om te drogen. Onze handschoenen liggen op een richel en de rest wordt opgehangen op kapstokken en op een stok gehangen, het water loopt er uit.
Eindelijk komt de volgauto eraan en onze droge kleren kunnen de laadbak uit. We gaan direct onder de douche om een beetje warm te worden en staan langer in deze warme waterstraal dan eigenlijk nodig is.
We hebben goed WIFI hier en dus maak ik gebruik, na de douche ,om snel iets op te schrijven. Morgen gaan we naar Argentinië en hebben we mooi weer. Volgens de gegevens is het dan 27 gr en droog. Vandaag was het ook niet koud maar wel nat.
Vanavond gaan we het dorpje in en gaan ergens eten, waar weet ik nog niet maar dat horen jullie morgen wel.
groetn
Hans.
PS Esther is zo vriendelijk geweest om enkele foto’s te downloaden en er bij te zetten.
Esther bedankt
Leuk hoor, Esther
Kunnen we mee genieten.
Groetjes van ons.
Hans en Thijs wat een prachtige reis maken jullie. Maar ook een zware reis, mooi weer slecht weer, mooie eigen slechte wegen. En heel veeeel km. Van alles genoeg. Genieten dus.
Groeten Elly
Fijn dat je de energie kan vinden om elke keer een stuk te schrijven Hans! Het is erg leuk om op deze manier met jullie reis mee te leven 🙂
Hopelijk een droge dag morgen!