Gisteravond om 1/2 12 liggen Harry en ik al te slapen in onze 2 persoonsnamen in Majera, breek op straat de hel los, nou ja de hel is te veel gezegd maar het begint ontzettend gezellig te worden, we hangen met z’n 2en uit het raam om niets te missen, eerst zien we een horde hotsende mensen, dan een groot wijnvat versierd met bloemen en daar achter een bandje die steeds het zelfde deuntje speelt maar wel continu achter elkaar,achter de band nog veel meer hotsende mensen en alleen wij weten niet waarom.
Tegen 12 uur wordt het rustiger want de mensenmassa verplaatst zich van de oude stad naar de nieuwe stad over de brug. Wij gaan weer in ons 2 persoonsbed liggen en slapen weer in om tegen 1/2 1 weer wakker te worden van de terugkeerde meute wat nu tot 1 uur duurt.
ondamks deze onderbrekingen van onze nachtrust hebben we toch een goede nacht verder tot de wekker om 1/4 over 6 gaat.
Harry begint z’n rugzak weer in te pakken en ik hoef alleen maar mijn tanden te poetsen want de rugzak hoef ik niet meer op, tegen 7 uur nemen we een klein ontbijtje en dan is het moment daar, we hebben afgesproken niet een klein eindje mee te lopen maar nemen op straat met toch een traantje afscheid van elkaar, we laten elkaar na 3 weken weer los maar hebben wel een speciale band met elkaar gekregen.
Diana en ik keren weer terug naar onze hostel en kunnen niet binnen komen want de deur is op slot, via een zij ingang weten we toch onze kamers te bereiken en pakken nu onze rugzakken in om verder de tijd te doden tot 11 uur.
We komen Gerie de Zuid-Koreaanse weer tegen, nu met 2 andere Koreanen en drinken samen nog een kop koffie, zij hebben totaal geen haast om weg te komen, de jongen die er bij is gekomen heeft op aanraden van zijn vrienden die vorig jaar de camino hebben gelopen besloten om zelf dit jaar dat te doen. Heeft alleen niet beseft dat hij veel berg op en af moet lopen en heeft beide knieën behoorlijk ingepakt, hij heeft zichtbaar pijn en dat hij zoveel moest lopen hebben zijn vrienden er niet bij gezegd.
De bus van 11.10 komt niet opdagen, wij gaan dus om 1/2 12 met een andere bus naar Logrono om daar op een andere bus te stappen naar Pamplona. We rijden in 2 uur terug over bijna dezelfde weg waar we 6 dagen hebben over gedaan per voet, zien veel pelgrims nu dezelfde weg opgaan wat wij gedaan hebben.
In Pamplona pakken we weer hetzelfde hostel als een week geleden ook om onze spulletjes die we hebben achter gelaten mee te nemen.
We zien dat Ben en Pauline ook hier in de stad zijn en treffen elkaar op een terras midden in de stad, een heerlijk weerzien met elkaar en een leuk begin van onze werkweken in Roncesvalles.
Om 8 uur nemen Diane en ik nog een pelgrimsmenu en duiken om 10 uur onze cabine in en doen onze toch wel vermoeide ogen dicht
groetn uut Pamplona
Hans uut Twente
Hoi Hans,
Ook voor ons zijn de normale dagen weer aangebroken en ook wij hebben genoten van het mooie Spanje.
Voor jou nog niet helemaal normaal, maar het is wel werken geblazen, dat hebben we vorig jaar gezien.
Geweldig, dat je dit stuk van de camino toch maar weer hebt gelopen en je hebt “opgeofferd” voor de medemens……
groetjes, nu weer uit Wllnis