6 augustus Kigali

Helaas hebben velen het gisteren weer zonder een berichtje moeten doen, wij waren laat terug van onze dag uit, maar laten we bij het begin beginnen.

Zaterdagavond laat kreeg ik van Ria een mailtje met een tragisch bericht, onze neef Arthur en mijn motormaatje heeft een dodelijk ongeluk gekregen in Spanje. Hij was met z’n vrienden een mid-weekje rijden naar Spanje en terug alwaar hij een frontale botsing heeft gehad met fatale gevolgen. Meer weten wij ook niet, maar het verdriet is des te groter.

Gisteren, zondag, zijn we eerst naar de kerk gegaan. Een mis in het Engels wat dus beter te volgen is dan in het Frans. Na de viering een kop koffie in het hotel en om ca half 12 zijn wij vertrokken naar Kabarondo, hier staat een weeshuis van de stichting Karibu en is het 1e gebouw wat gebouwd is met geld uit Nederland.

Bij de school aangekomen, waar wij vriendelijk werden ontvangen door 5 kinderen en de begeleider, zijn we eerst gaan lunchen. Na de lunch zijn wij direct begonnen om de 2 voetbalgoals te monteren en in elkaar te zetten, de netten erin en de jongens konden voetballen. Wij zijn verder gegaan met het volleybalnet waar wij eerst 2 gaten voor in de grond moesten hakken. Werkelijk hakken, want je komt met geen schop in de grond. Afijn, na meer dan 1,5 uur stonden ook deze palen en was het net gespannen. Reijer heeft zich daar mee bemoeid want wie anders kan beter knopen leggen dan een zeeman.

Intussen is het al bijna 4 uur dus gauw een kopje thee drinken maar ondertussen ook de muziek instrumenten in elkaar zetten. Jeroen, ik heb toch nog te weinig ervaring met drumstellen dus wij weten niet of die goed in elkaar zijn gezet, maar de jongens die er waren, waren er ontzettend blij mee.

Tegen half 5 moesten we nodig weg. Onderweg hebben we nog een heel stel kinderen laten schrikken door ze op te jagen met een geintje hoor en waar de oudere bewoners van dit land heel erg om moesten lachen. Onderweg naar Musha de school nog snel ff langs het huis van Jean Dieu maar wij wilden graag eerst naar 5 weeskinderen die helemaal zelfstandig wonen in een heel klein huisje. Deze ontmoeting staat op ons netvlies. Toen wij er aan kwamen waren 3 kinderen thuis, 2 anderen waren water aan het halen. Wij hebben ze 1 van onze koffers met kleren gegeven, ze waren wel benieuwd en keken er elke keer naar maar gingen toch een klein eindje met ons mee naar boven om ons weg te brengen. De 2 waterdragertjes kwamen er ook aan en we hebben nog snel een paar foto’s kunnen maken. Halverwege draaiden ze zich om en renden naar hun “huis” terug en schreeuwden en juichten om direct de koffer te bekijken, werkelijk dit was zeer aandoenlijk. Anne, de kinderen maken het goed, wel op hun manier, ze hebben weinig tot niets. Wel liepen er 2 kippen met 4 kuikens rond en stond er een magere geit in het hok, een werkelijk donker krot. Hopelijk is het mogelijk om een 12e huisje te bouwen voor hen.

het "Huisje"

De kinderen tussen ons in.

Na bij deze kinderen te zijn geweest hebben we de 11 woningen bezocht, 11 woningen die zijn gebouwd met allemaal een los staand gebouwtje v.v. douche, toilet en een kleine berging. Wij zijn niet binnen geweest, het was nl al donker toen we daar aan kwamen en de gelegenheid was er niet voor.

Wel liepen er ca 20 kinderen om ons heen die wanneer ze op de foto waren gekomen de foto ook wilden zien en ze bleven om ons heen lopen. Het bijzondere aan deze woningen is dat ze gebouwd zijn in samenwerking met de broeders en dat elk huis ook 1 koe heeft gekregen, wat een behoorlijk extra inkomen kan betekenen.

Na dit eigenlijk nachtelijk bezoek weer terug naar Kigali waar we bij het Chinees restaurant snel hebben gegeten.

Vandaag, maandag, weer naar de school, de laatste dingen moeten nog worden afgewerkt. De aarde moet nog worden gemaakt, de 2e brug nog gemonteerd en op de elektra afdeling de borden worden opgehangen.

Tegen 4 uur zijn we gestopt, we kunnen de werkzaamheden nu op onze sloffen doen. We zijn toen naar een grote open markt gegaan om een beetje rond te kijken. Nou dat rondkijken is meer je ogen uit de kop kijken want je ziet hier dingen die elke beleving te boven gaat, hier wordt werkelijk alles verkocht wat je nodig hebt.

Na lang zoeken heeft Reijer stof gevonden om mee te nemen naar huis, wat zal Dicky daar blij mee zijn (of niet).

Ook vanavond was het moeilijk om weer langs het café te lopen bij Chez Lando en na ons weer heerlijk te hebben gedoucht een nieuw restaurant uit geprobeerd, The Indian Chief Restaurant, heel vervelend allemaal hoor, maar het was wel lekker.

Dus nu op de kamer om het verhaal af te maken en dan nog ff de koffer inpakken omdat we morgen aanstalten maken om weer terug te gaan. Uiteraard probeer ik morgen weer te schrijven en anders wordt dat wanneer wij weer terug zijn.

Leuk om te weten,  de laatste 2 weken zijn door ca 120 personen de site per dag bezocht dat wil zeggen ongeveer 1500 keer. Wanneer al deze bezoekers nu eens € 10,- doneren op mijn rekening, wat zouden wij dan een mooi onderkomen kunnen laten bouwen voor de 5 weeskinderen. Stof om over na te denken!!!!!

Groetn uit Kigali

Hans uut Twente