Vanmorgen om half 9 met elkaar ontbeten, dat was dus lekker even uitslapen vandaag. Om 10 uur kwam Pierre ons ophalen maar als je Pierre niet kent wordt het moeilijk om elkaar te vinden.
Wij hadden nl gisteravond afgesproken met Jean Baptist om naar zijn weeshuis te gaan, maar omdat hij vandaag niet aanwezig kon zijn heeft hij dus Pierre gestuurd. Nadat wij elkaar eindelijk ontmoet hebben blijkt hij met een luxe auto te zijn gekomen met zijn 3 kinderen. Hoe krijgen we dus 5 volwassenen in een auto voor 5 personen. Dus snel een taxi geregeld, maar die vroeg zoveel geld (wij zijn de rijken uit Europa) dat wij getwijfeld hebben, maar na onderhandelen zijn wij het eens geworden (echte Hollanders pingelen) dat hij ons ook naar het museum zou brengen. Nou, hij heeft het geweten, vertelde dat hij de weg wist en Pierre niet wilde volgen. Na anderhalf uur en na al mijn beltegoed te hebben opgebruikt kwam hij dus eindelijk aan in het weeshuis.
Het weeshuis bestaat uit 7 gebouwen waar 12 kinderen wonen samen met 2 huismoeders, dit zijn zusters van een orde. Ook hebben ze hier een grote stal met 10 Friese koeien en 5 kalveren, al de mest wordt opgevangen en van de bio installatie kunnen ze koken op een speciaal gasstel.
De kinderen kwamen allemaal op ons af, sommige zijn verlegen en anderen vliegen ons om de benen, heel vertederend allemaal. Wij zijn hier ongeveer 1 uur geweest en na een grote koffer met kleren achter te hebben gelaten (dankzij Thea van de Bosch) zijn wij weer met onze chauuffeur en taxi naar het genocide museum vertrokken. De taxi bleef dit keer heel netjes achter ons rijden.
Het museum hadden Gert en ik al gezien, maar Alie, Harrie en Reijer nog niet. Diep onder de indruk waren zij en zelfs wij tweeën waren ook weer stil van die geweld explosie die hier heeft plaats gevonden.
Terug naar het hotel met een taxi, het afpingelen gaat ons steeds beter af hier dus ook hier weer vroegen ze de hoofdprijs. Om 5 uur naar de kathedraal om daar de H. Mis bij te wonen. Voor Harrie en ik was het een viering in het Frans maar voor de andere 3 was het natuurlijk heel anders. Zij zijn gereformeerd en dat is dan toch anders. Ondanks dat hebben ze genoten van een prachtig koor en allen klapten wij met het laatste lied mee.
Na de kerk heeft Antoine ons afgezet bij een verkeerslicht en zijn wij lopend naar een Chinees restaurant gegaan, zelfs Reijer heeft zijn bord leeg gegeten en dat zegt wel wat.
Nu zitten Harrie en ik nog ff op onze kamer om deze site te bewerken. Oh ja, vanmorgen Ange haar computer gegeven, ze was er heel blij mee. Ws nemen Harrie en ik haar uitnodiging aan om bij haar thuis mee te eten bij een Rwandees gezin en maaltijd (spannend).
Nu is het tijd om naar de douche te gaan en dan de klamboe naar beneden te halen om hopelijk muggen vrij te gaan slapen. Overigens hebben wij nog bijna geen mug gezien maar we hebben onze voorbehoedsmiddelen voor malaria bij de hand.
Welterusten uut Kigali
Hans uut Twente
Laat een reactie achter