Dag 104: 8 oktober La Virgen – Hospital de Órbigo 31 km

Het is vandaag een dag met veel ontmoetingen op de Camino terwijl het een hele rustige dag is, er zijn helemaal niet veel pelgrims onderweg tenminste zo lijkt het.

Het begint al gisteravond, in de mooie Albergue in La Virgen komen we een Nederlander tegen uit Raalte, hij woont nu in Amsterdam en we hebben met z’n 3en in een barretje gegeten en 2 flessen wijn koning gemaakt. Vanmorgen toen wij wegliepen lag hij nog in bed dus of een slow starter of de wijn.

Vanmorgen om de gewone tijd gestart, 8 uur waren we op pad, het is dan nog donker, een kwartier later is het licht dat gaat hier heel snel, er zijn vandaag 2 route’s naar Hospital, 1 die langs de grote weg gaat en 1 die buiten de grote weg heen gaat en ca 4 km langer is, mijn keus is langs de grote weg want ik heb al zoveel wegen gehad dat dat geen probleem meer is. Reinhard kiest voor de alternatieve route dus we spreken af waar we elkaar vanavond weer ontmoeten.

Direct na de splitsing wordt ik ingehaald door Stephan een Duitser uit Dresden die wij al eens eerder hebben ontmoet en we lopen pratend een km of 8 met elkaar op, hij heeft er dan al 14 op zitten en gaat rusten. Voor mij nog te vroeg dus ik loop verder. Bij een volgend plaatsje na 15 km is ook een cafeetje en daar besluit ik te gaan koffie drinken. Daar ontmoet ik 3 Brazilianen, vader met 2 zonen waarvan 1 zoon goed Engels spreekt. Verhalen worden natuurlijk verteld en als ze horen dat ik helemaal uit Nederland kom willen ze meteen met mij op de foto, ook de Italiaan die bij ons is gaan zitten wil met mij op de foto. Een hele reportage wordt dat met deze absoluut niet foto pelgrim. Na deze ontmoeting ontmoet ik een Spanjaard Martin, een ingenieur uit Burgos die ook ff naar Santiago loopt, hij stopt bij een Albergue maar ik wil nog 6 km verder dus adios Martin.

Verder op, op deze lange weg komen er in eens 4 fietsers achterop die op het smalle pad langs mij heen moeten, zijn het 4 Nederlanders die in Utrecht zijn gestart. De Fam. Van Geel die vroeger een hele grote kabelgootfabriek hebben gehad in Nederland. Heel gezellig met Jan, Allies, Ad en Cees gepraat. Ook heel bijzonder was dat Allies en Cees ook gehoord hebben op de Camino dat ze voor de 1^e keer Opa en Oma worden, ik ook hoor, heerlijk om te vertellen en geniet ervan, op hetzelfde moment gaat mijn telefoon voor een SMS, ik kijk en dat is Cynthia die mij een berichtje stuurt, toevallig hé, ze heeft natuurlijk gevoeld dat ik over haar praatte.

Kom ik in de Albergue in Hospital, een goed uitziende en verzorgde kerkelijke herberg die gerund wordt door vrijwilligers, kom ik een Nederlandse vrouw tegen Ria uit Coevorden, oh zegt zij, kun we mooi plat proaten met elkaar. We liggen in de zelfde kamer van 10 bedden dus dat gaat wel lukken.

Verder gaat de dag verder als alle dagen, het wordt bijna een sleur. Ik heb mij gedoucht, kleren gewassen, geluncht en zo meteen ff rusten tot 5 uur want dan gaan de winkels weer open, eten kopen voor morgen en dan zelf of koken of in het restaurant gaan eten, we zien wel.

Internet zoeken en verhaal op het net zetten en alle reacties lezen, dat zijn de dagelijkse dingen die moeten worden gedaan. Jullie merken buiten het wandelen en praten hele drukke dagen hier, hard werken dus, ha, ha, ha, jullie gaan maar lekker weekend houden en wij gaan zondag de berg op naar Cruz de Ferro, een van de zwaarste etappes van de route en we doen dat op 10-10-10 en dat is voor ons ook heel bijzonder.

Volgens mij is er vandaag of morgen niemand jarig dus ik hoef niemand te feliciteren dus ik doe jullie allemaal de

Groetn uut Hospital de örbigo

Hans uut Twente

Na het lezen van de reactie wil ik Niels en Wendy hartelijk geluk wensen met het grote Nieuws, een hele fijne zwangertijd voor jullie toe gewenst vanuit Spanje.

Cor en Henriette ook jullie gefeliciteerd met jullie a.s. opa en oma titel, dat zijn hartstikke leuke berichten om te lezen.