Vandaag niet zo ver, maar 28 km. Ook zere voeten dus daarom niet zo ver.
Vanmiddag komen Henk en Ada helemaal uit Nederland naar hier om mij te bezoeken. De bedoeling was om naar Chateaumeillant te lopen, maar dat is vandaag voor mij 12 km te ver, dus in Le Chatelet gekeken of ik iets kon vinden om te overnachten en inderdaad, hier is een hotel en een kamer voor pelgrims. Nu zijn alle kamers gereserveerd, dus geen plaats voor ons, maar de pelgrims ruimte is nog wel vrij. Dus dan dat maar bekeken. Dat is een ruimte van 3 x 4 mtr, genoeg ruimte voor 1 stoel, 1 vaste kast en een twijfelaar, in een hoekje ook nog een wastafel. Douche en toilet zijn in het hotel, moet je wel buitenom, maar je hebt geen keus, dus de kamer gereserveerd. Overlegd met Henk en Ada en die vinden het geen probleem. Henk zegt meteen dat een pelgrim niet op de grond hoeft te slapen dus ik zeg heel adrem: “Nou oke, jij op de grond en ik in bed en Ada ook in bed”. Nee, dus toch maar niet. De pelgrim slaapt dus wel op de grond. Gelukkig heb ik een luchtbed en slaapzak bij mij en ik kan mij voor de nacht wel installeren. Moet wel voor de deur liggen maar geen probleem.
Heerlijk dat ze er zijn. Lekker bijgekletst over de wandeltocht, over de familie, (in positieve zin), over van alles en nog wat, hebben wij al een kabinet? Ik denk dat ik eerder terug ben dan dat er politiek iets geregeld is. Echt een Zwabber de zwab mentaliteit van de heren politici, draaien om erin te komen en toch weer veel compromissen sluiten.
Lekker gegeten in hetzelfde hotel, leuke mensen. Ze doen echt hun best om het ons naar onze zin te maken. Zij kunnen er ook niets aan doen dat wij met z’n 3en op een te kleine kamer liggen. Met Henk de routes doorgenomen, waar kom je vandaan, waar ga je naar toe. De boekjes uitgelegd hoe die werken. Waarom deze boekjes zo belangrijk zijn voor mij? Omdat hier de mogelijkheden voor overnachtingen in staan, in een Chambre do, refugio of hotel. Ook of er winkels zijn in de buurt of een camping, hoe ver de afstand is naar de volgende locatie. Allemaal belangrijke dingen voor een pelgrim want je vertrouwt erop. Je moet wel een slaapplaats vinden en het liefst zo goedkoop mogelijk.
Om 10 uur hebben wij allemaal de knollen op. Henk en Ada van het reizen en ik van het wandelen, dus lekker slapen. Nou ja, lekker, het bed is te klein voor Henk, die moet zich opvouwen, blijft voor Ada geen plaats meer over, tenminste bijna. Ik lig op mijn luchtbed maar die kraakt van nieuwigheid dus elke keer als ik mij omdraai kraakt het behoorlijk. Tenminste dat denk je, maar toch wel redelijk geslapen.
Groetn uut Chatelet
Hans
Op vrijdag 13 augustus zijn we vertrokken naar Frankrijk om in Avallon te overnachten nadat we ’s middags een cisterciënzer klooster(ruïne) van Fontenay hebben bezichtigd. Zaterdagmorgen via Vézelay (waar Hans had overnacht) naar Nevers waar Bernadette opgebaard ligt in een glazen kist. We kwamen de kapel uit en Hans belde. Waar zijn jullie? Wij zijn bij Bernadette. Toepasselijker kon het eigenlijk niet voor Lourdersganger Hans. We hadden nog gedacht dat we hem achterop konden rijden. Maar deze pelgrimwandelaar laat dat niet gebeuren. Hij was al op de eindbestemming van die dag. Na een uur, na 1000 (auto) km’s, zijn we aangekomen in Le Chatelet (180 km onder Orleans). Hans zat achter een colaatje.
Hij had voor ons de slaapplaats al geregeld. Een prachtig antiek bed, met een heel bijzonder matras. Ooit was het misschien vlak geweest, maar door de vele pelgrims had het meer de vorm van een banaan (hol dus). Pelgrim Hans was op de vlakke grond die nacht nog niet zo slecht af. Het bed deed trouwens sterk denken aan het bed dat Vincent van Gogh ooit heeft geschilderd. Weten jullie al dat hij door een Fransman voor die Vincent werd aangezien? Lopen kan die Hans wel maar schilderen hebben we hem nooit zien doen. In het fotoalbum is een foto te vinden waarop hij heel wat weg heeft van onze beroemde Vincent.
We zijn erg onder de indruk geraakt van zijn drang om te lopen. Hij is zeer gedreven en niet te stuiten. Dus alle sponsors opgelet. Hij komt aan in Santiago de Compostela! Dat wordt maximaal dokken: ga maar sparen (al degenen die hem per gelopen km sponseren). Wij hadden nog een extra stimulans in petto: een bonus als hij het einddoel haalt. Nu blijkt dat zo’n bonus eigenlijk niet nodig is als stimulans: wat gedreven is die man, niet te houden.
Wij hebben hem zondagmorgen 12 km verder op gebracht met de auto. Deze auto-kilometers hebben we hem aangeboden maar worden niet als gelopen km’s gesponsord, ha, ha. Ja Hans voor het weeshuis moet echt gelopen worden! Toen hij in het stadje wegliep en om de hoek uit het zicht verdween bleven wij achter met onze gedachten: wat hadden we een bijzonder ontmoeting, wat geweldig hoe hij het doet, petje af! Hij redt het! Zeker nu met de nieuwe schoenen en de dagelijkse behandeling met uierzalf. Vader Butink zou dit oneigenlijk gebruik van de zalf zeker hebben goedgekeurd.
NB: de foto’s worden zo snel als mogelijk op de site gezet.
voor beiden een leuk verhaal 😀
ga beiden zo door 🙂
groetjes Jeroen
Foto’s ontvangen! Gaan zo snel mogelijk op de site!
En die 12km is ook in het schema niet als “gelopen” bestempeld, maar als afgelegd!!! 😉