Gisteren hebben elly en Hans besloten zelf eens te voor het eten te zorgen, in de albergue zelf was en is niets te krijgen maar er is een supermarkt in de buurt, we kopen 2 flessen water, want het kraanwater is niet altijd lekker, soms zit er een chloor smaakje aan en dat willen we voor vandaag niet, we kopen 2 magnetron maaltijden, paella, ook kopen we nog 3 bekertjes yoghurt en 1 doos müsli, zo we kunnen wel de avond en ook de ochtend wel door komen, terug op onze kamer blijkt dat het water met bubbels is en ook nog gezoet, helaas kunnen we het niet ruilen dus dat moet dan toch maar in onze camel backs. Oja, we kopen ook nog ‘n paar rollen biscuitjes voor onderweg. Het eten heeft ons prima gesmaakt en het toetje was ook heerlijk, alleen vanmorgen was de yoghurt en müsli een beetje te koud, en we hadden geen koffie kunnen zetten.
Wat ik helemaal vergeet te vertellen is dat mijn vriend Arturo is gekomen, hij wil 1 dag met ons meelopen wat ontzettend leuk is, wij kennen elkaar al 13 jaar en lopen bijna elk jaar wel ergens op de camino met elkaar. Vandaag gaat hij dus met ons mee dat plaatsje met die lange naam, hij heeft wel pech, dit is het vervelendste stukje van de Camino, we moeten 17 km lopen over werkelijk één lange grindweg, op deze weg is helemaal niets zelfs geen bankje waar je ff kunt gaan rusten, wat er wel is, is de wind die we hebben van linksvoor in ons gezicht, de zon is er ook maar die moet eerst opwarmen want toen wij begonnen was het 0° dus lekker fris, oké verstand op nul, blik op oneindig en gaan, Hans en Arturo kletsen er wel wat af, hebben ook meer dan 1 jaar in te halen dat ze elkaar niet hebben gesproken. Elly sukkeld er achter aan en heeft het achteraf toch moeite mee met die lange eindeloze weg, en dat is vervelend want wanneer je op z’n weg gaat prakkeseren kom je in een spiraal terecht, ze is dan ook heel blij dat halverwege 1 betonnen bank, koud aan de kont, is waar ze een beetje bij kan komen, later komt ze er achter dat het ook wel eens een laag suiker gehalte kan zijn geweest.
Maar aan alle lange wegen komt een eind, we komen in een dorpje waar zowaar 1 bar open is, een heerlijk broodje kaas en 2 koppen koffie later kunnen we weer fris en fruitig de laatste 7 km verder lopen. Lopen we Ledigos binnen zijn we zo sterk geworden dat we besluiten nog maar 3 km verder te lopen met dat plaatsje met die lange naam.
En nu zitten we hier in een leuke albergue, hebben een 4 persoonskamer genomen en geen grote zaal, is maar € 3,— duurder dan de zaal met stapelbedden en hebben het recht alleen met z’n 2en, we besluiten om onze kleren in de wasmachine te doen, en we moeten dan ook de droger maar gaan gebruiken want buiten droger gaat niet meer, morgen willen we wel weer droge kleren in onze tassen hebben of aan ons lijf.
We drinken samen nog wat en dan komt de taxi voor Arturo eraan en hij gaat terug naar Carrion de los Condes, daar staat z’n auto en hij gaat nog weer 2 uur rijden naar zijn huis in Zamorra. Wij douchen ons en we moeten de douche kop weer in onze handen houden, wat een gedoe altijd, waarom niet 1 vaste beugel zodat je 2 handen vrij hebt. (Zie foto).
De was zal zo wel gebracht worden, om half 7 kunnen we een menu del dia krijgen voor € 12,— en dat gaan we dan maar weer doen, we trakteren ons zelf ook omdat we vandaag over de helft zijn gekomen, we hebben nu nog ca 370 km te gaan dus we kunnen beginnen met aftellen.
Morgen is het hopelijk een mooiere dag dan vandaag, niet meer van de grote open vlaktes, we lopen door Sahagun heen en blijven daar niet, het kan wel een mooi plaatje zijn maar 13 km is voor ons te weinig ( trouwens vandaag hebben we de 28 aangetikt), we gaan voor de 23 km morgen en als we de beschrijving moeten geloven, en dat doen we, gaan we verder over de onverharde wegen zonder noemenswaardige oneffenheden, het is weleer een eenzame lange strekte waar we door moeten.
Ada nog bedankt voor het pilsje gisteravond, smaakte best lekker, geloof dat ik nu ook geen WiFi heb, nee hoor niet heus.
fijne avond, we gaan vanavond 1 uur eerder naar bed want die komen wij, en ook jullie morgen tekort, zal mij benieuwen hoelang dat nog gaat duren want zelf vind ik er niets aan dat veranderen van de tijd.
groeten uut Teradillos de los Templarios,
hé hé nu is het gelukt om het te schrijven.
Laat een reactie achter