26 juni 2014 Pola de Allanda

Ja, jullie lezen het goed, Pola de Allanda, daar zijn wij vandaag geëindigd. Een aardig stukje verder wat we van plan waren maar in Borres is werkelijk helemaal niets te doen. Het weer was goed, mijn benen uitstekend en Theo was moe. Heel erg moe maar gelukkig is hij toch overstag gegaan om verder te lopen. Wij hebben wel enkele wegen gesmokkeld door over de rijksweg AS-219 te lopen want dan hoefden wij niet door die diepe dalen. Het was wel een stukje om maar dat hadden we er voor over.

Gisteravond heerlijk gegeten in het hotel in Tineo, om half 10 lagen we al plat. Theo in een andere ruimte waar hij rustig zijn gang kon gaan en ik in de grote zaal met oordopjes is. Om half 6 begonnen de 1e Spanjaarden al alles op orde te brengen en dat gaat natuurlijk niet zachtzinnig en zonder veel gepraat. Uiteraard hebben ze omdat het donker is een grote zaklamp op hun hoofd die overal heen schijnt behalve op hun spullen.

Wij zijn tegen half 7 maar uit de slaapzak gekropen en ons een beetje gepoedeld, echt wassen is er niet bij in z’n albergue. Ben al blij dat ik op een normale manier mijn tanden kan poetsen. Omdat het in Tineo diverse eet gelegenheden geeft hebben we hier ook maar een eenvoudig ontbijtje genomen 3 broodjes en een kopje koffie voor maar 4 euro. Om 5 over half 8 al aan het wandelen, heel rustig want we begonnen met een behoorlijke stijging die Theo echt opbrak. Ondanks dat we heel langzaam liepen haden we steeds meer kleine pauze’s nodig om bij te komen, maar op de hoogte van 912 mtr aan gekomen ging het gelukkig langzaam bergafwaarts en met Theo opwaarts.

Aangekomen bij een restaurant in Chiemlido hebben we een hele lange stop gemaakt van bijna 2 uur. Maar ondanks die lange stop hebben we dus besloten hier naar toe te gaan. Om half 6 waren we in een mooi hotel (we zijn al bijna luxe pelgrims) en lekker gedoucht. Theo ligt op bed bij te komen en om 8 uur krijgen we een pelgrimsmaal voor geschoteld.

Wat een verschil is de route primotivo met de route de France die ik in 2010 heb gelopen. Veel zwaarder, meer hoge bergen en diepere afdalingen en veel, ja veel minder plaatsen om te rusten. We hebben alleen vandaag 2 plaatsen gezien waar we konden zitten en wat drinken, maar desalniettemin is dit een geweldige streek. We lopen door hele kleine dorpjes waar ’s morgens de koeien nog zijn doorgelopen vanuit de stal, we lopen door en langs huizen waar z’n armoede heerst dat het ook niet mogelijk is om hier te overleven. Jonge mensen zien we hier niet, en af en toe zien we een ouder iemand die op een stok zich zelf nog overeind probeert te houden maar hoe ze in leven moeten blijven met die kleine groentetuintjes is een raadsel. Hier in Pola ziet het er beter uit, maar overal zie je hoogbouw, 3 of 4 verdiepingen zijn geen uitzonderingen. De was hangt tegen de gevels en er is nooit iemand te zien op straat, wel in de barretjes daar zitten altijd mannen te kletsen met elkaar.

Mijn Spaans begint te groeien trouwens, ik kan mij al goed verstaanbaar maken maar praat met hun Engels en Frans door elkaar, gelukkig met een woordenboek kom je tegenwoordig wel een heel eind.

Wij gaan nu eten, ik heb trek na deze mooie wandeltocht, ik heb in ieder geval genoten en ben eigenlijk wel een beetje trots dat de krachten behoorlijk aan het toenemen zijn. Geeft vertrouwen voor de tocht voor morgen en overmorgen die het zwaarst zijn van de route primotivo.

Groetn uut Pola

Hans