19 juni 2014

Vandaag is het de laatste volle dag dat wij aan het werk zijn. De schoonmaak is al gedaan en we gaan zo koffie drinken met elkaar. Vanmiddag zal de nieuwe ploeg komen. Zij slapen net als wij in de “overloop” een kleine ruimte waar 16 bedden staan. Morgenmiddag komen zij in ons appartement en gaan wij nog voor 1 nacht in de overloop slapen.

Gistermiddag komen 2 Russen bij ons aan gelopen en krijgen een stempel en een slaapplaats. Even later komt een van deze jongens bij ons en zegt dat zijn schoenen in het schoenenhok staan. Blijkt dat deze schoenen een avond te voeren zijn gestolen in SJPdP. Hij herkent zijn schoen heel goed want er staat ’n Russisch teken op. Uiteraard mag hij deze schoenen mee nemen naar zijn slaapplaats en wij staan vanmorgen bij de deur wie er geen schoenen heeft. En jawel hoor, tegen kwart voor 7 komt een jongen met van die rasta haren naar ons toe en vraagt of wij zijn schoenen hebben gezien. Nee, die hebben we niet gezien. Komt hij even later naar buiten en doet zijn rugzak open en haalt zonder iets te zeggen er een paar gympies uit en trekt die aan en is heel snel vertrokken. Gelukkig zijn er verder op de camino meer en verschillende albergue’s dus de kans wordt kleiner dat deze jongens elkaar weer tegen komen. Zo zie je maar dat overal zoiets kan gebeuren.

Gisteravond natuurlijk naar het voetbal gekeken. Met mijn oranje sokken en hoed in een druk hotel. De Spanjaarden praten niet meer over het WK want ze zijn diep ontgoocheld. De wereldkampioen eruit! Maar eerlijk is eerlijk het Nederlandse elftal heeft gisteren geluk gehad want Australië was beter.

We hebben allemaal een mooi cadeau gekregen van het klooster, een zakje met allemaal plaatselijke spulletjes. Heel erg leuk, gelukkig hoef ik dit niet te dragen want Helmut, een van de opvolgers, neemt deze mee.

Hier in de albergue werkt een jonge vrouw Marisol. Zij schrijft de mensen in en houd bij hoeveel slaapplaatsen er zijn en wanneer de oude herberg open moet gaan. Afgesproken met Rem is dat wanneer deze week de herberg open moet ik daar dan zal gaan slapen. Kom ik gisteravond langs de “kist” roept Marisol mij en zegt dat de 3de verdieping bijna vol is en dat er nog 1 bus komt uit Pamplona met ca. 50 mensen en dat dan de oude herberg open moet. Dus ik mijn rugzak gauw in gepakt met spulletjes die ik voor de nacht nodig heb incl. mijn slaapzak en mee genomen naar het hotel waar we voetbal aan het kijken waren. Maar tegen 8 uur toen de wedstrijd was afgelopen vroeg ik haar wanneer komt de bus nu. Begint ze te lachen en zegt “that was a Joke”, dus ze hadden mij mooi voor de gek gehouden. Tekent wel de sfeer hier hoe we met elkaar omgaan, lekker gezellig dus.

Mijn spulletjes zijn bijna klaar voor vertrek, alles is opnieuw gewassen behalve wat ik aan heb en die gaan morgen of nog in de wasmachine of ze gaan mee terug naar Nederland. Wat zijn deze 2 weken achteraf snel gegaan. Het is heel erg leuk en mooi werk en je komt gelukkig veel meer leuke dan vervelende mensen tegen. Want die zijn er ook! Het mooie is ook dat wij hier 14 dagen prachtig weer hebben gehad en geen spat regen dus dan is iedereen toch blij en vrolijk ondanks dat ze heel erg moe zijn wanneer ze hier aan komen. Ik kan het mij nog heel goed herinneren hoe moe ik was.

Zaterdagmorgen gaan we met de bus naar Pamplona waar ik direct door ga naar Oviedo, met de bus die supra genoemd wordt en een rechtstreekse verbinding heeft. Tegen 8 uur in de avond ben ik daar en dan zoek ik wel een klein hotelletje op waar ik zondag lekker kan uitslapen. Zondag dan de stad een beetje bekijken en dan wachten op Theo de Vries die die dag aankomt met het vliegtuig en dan samen de route primotivo lopen. Deze gaat ook naar Santiago en is ca 350 kilometer.

Ik hou jullie weer op de hoogte van deze nieuwe uitdaging en begin aan het 3de deel van mijn verblijf in Spanje.

Groet’n uut Roncesvalles

Hans uut Twente