24 juni 2013 Woonhuis Santiago

Eindelijk tijd om iets te schrijven, wel van de dag van gisteren maar dat moet ook kunnen. Vanmorgen mooi vroeg begonnen met de opvang van pelgrims. Helmut en ik zeiden al tegen elkaar dat het hopelijk niet zo rustig zou worden als zondag, toen we 7 nieuwe pelgrims en 9 pelgrims die hier al eerder zijn geweest hebben geholpen.

Eventjes iets uitleggen, het woonhuis is voor pelgrims die naar Santiago wandelen, fietsen uit diverse windstreken. Zodra ze hier binnenkomen vragen wij ze of ze zich willen registreren. Wij hebben zodoende een overzicht van naam, woonplaats, leeftijd, fiets of lopen, vertrekplaats en vertrekdatum en of ze lid zijn van het Jakobsgenootschap. Ook krijgen ze een stempel in hun credicaal kaart van het genootschap. Veel pelgrims komen voor de 2e keer hier naar toe omdat ze nog wel meer vragen hebben. Die pelgrims worden dan niet weer opnieuw ingeschreven maar op een andere lijst bij gehouden zodat we bijna precies weten hoeveel mensen hier zijn geweest.

Een van die mensen die hier op maandag aankwam was Rudo Franken, een pastoor van Mook die zijn vakantie gebruikt om de camino te lopen. Hij is in 2009 vertrokken uit Mook en doet de tocht naar Santiago in 5 jaar, dit is zijn laatste tochtje. Leuk om hem hier te zien omdat wij ook elkaar vaak zien in Lourdes op bedevaart.

Helmut heeft een wandelmaatje die Rudolf heet en uit Duitsland komt. Hij hoorde hier toevallig dat hij hier ook een paar dagen zou komen wandelen uit Porto. Vanmorgen ben ik naar de kerk geweest om de mis te volgen en om het wierookvat te zien zwaaien, gelukkig konden we dat net redden. In de kerk kom ik naast een Duitse vrouw te zitten en kom daar zo mee aan de praat, komt uit Steinfurt en dat is in de buurt van Enschede. ’s Middags komt Rudolf bij ons in de Hogar (huiskamer) met 4 vrouwen waaronder ook Ludmilda waar ik naast heb gezeten tijdens de mis, uiteraard heel leuk en weer lekker kletsen. s’ Avonds lopen wij naar ons appartement en komen tijdens de oversteek op het plein weer dezelfde groep tegen en zo zie je maar weer dat de wereld dan toch klein is.

Hetzelfde overkomt mij steeds met een Engelse vrouw Sylvie die hier ook hospitaliseert maar dan voor de Engelse pelgrims. Ook haar zie ik op diverse plaatsen en er ontstaat dan toch een echt pelgrimsgevoel, ook daar moeten we nog een keer op bezoek.

Ook heb ik hier pelgrims ontmoet die uit Wilnis komen en Henk en Ada kennen, ze komen oorspronkelijk uit Luttenberg en dat was dus lachen want “wie proat plat met mekaar”. Ook een man en vrouw uit Almelo kwamen binnen en dat is best leuk om met elkaar kennis te maken.

Uiteraard moeten we ook hier aan de inwendige mens denken en zitten dan ook wel eens op een terrasje. Gisteravond met Rudo de priester en Harrie uit Harderwijk, daarna met z’n 4en heerlijk gegeten bij Tarara in een klein zijstraatje waar wij Sylvie weer tegenkomen. De vermoeidheid slaat tegen 11 toe en we gaan dus lekker vroeg naar bed.

Tot morgen.

Groetn uut de Hogar

Hans uut Twente