Vandaag is het de laatste volle dag hier in het weeshuis, de klusjes zijn bijna gedaan en wat er nog gebeuren moet, dat kan Herman wel alleen, we hebben dus een rustige dag. Maar uitslapen doen we niet, elke morgen om 5 uur is ie er weer, de muzikant en de praatjesmaker die we niet kunnen verstaan, maar het went wel, ik slaap in ieder geval nog weer ’n 1 uurtje door. Maar de warmte is alweer voelbaar, het is bijna licht en je voelt gewoon dat de nachttemperatuur verdwijnt en er weer een andere warmte voor in de plaats komt.
Na het ontbijt gaan we nog even naar de geitenplaats kijken. De jongens zijn druk in de weer om zand in het hok te brengen want de grond loopt nog wel een beetje af daar en wanneer het gaat regenen loopt het water dan in de hoek van het hok. Toch is dat een hele klus, de grond is hard. Met een pikhouweel wordt deze los geslagen, in een alu bak geschept en dan door weer 2 andere jongens naar het hok gebracht, daar staat 1 van de grote jongens die de bak leegt gooit daar waar hij denkt dat het nodig is, ze hebben er plezier in.
Iedereen in het weeshuis heeft zo z’n eigen taak, in het weekend wordt de binnenplaats geveegd, de keuken schoongemaakt en de vloeren allemaal nat afgenomen en gedweild, de badkamers worden gedaan en de slaapkamers natuurlijk ook. Stofzuigers hebben ze niet dus alles wordt met een handbezem gedaan. Ook moeten de kinderen hun eigen was doen, je ziet ze ook op verschillende plaatsen met 2 bakken water de kleren weer schoonmaken, de strijkplank staat op de veranda en wordt continu gebruikt.
Wij moeten nog even wachten, de auto is voor een boodschap weg gegaan en wij willen naar Takoradi om daar nog wat souvenirs te kopen. Tegen 11 uur rijden we weg en gaan eerst naar het internetcafé. Léo is meegereden en gaat ook met ons langs een paar vrienden die kunstwerken verkopen. Wij kopen nog een paar leuke dingen en gaan dan de stad in voor nog wat materiaal, verf, kwasten en nog een slot. Deze halen wij bij een van de winkeltjes bij de taxi standplaatsen. Wij gaan weer terug naar de auto die geparkeerd staat bij North sea restaurant van een Duitser die getrouwd is met een Ghanese vrouw, hij heeft een zoontje van 2 1/2 jaar oud op z’n arm die in slaap is gevallen en 2 uur later is dat ventje nog in diepe slaap, maar hij houdt dat kind nog steeds stevig vast. Wij eten hier een lekkere Hunter schnitzel met een salade en gebakken aardappeltjes en een lekkere Star bier. Na het eten gaan we weer terug naar het weeshuis en we maken ons op voor de voetbalwedstrijd van Ghana in de Africacup. Een hele belevenis voor de kinderen want ze mogen allemaal opblijven. Ik blijf bij de kinderen zitten in de eetzaal en het duurt maar even of er zitten er 2 op mijn knie, 1 op mijn schouders en 3 heel dicht bij mij. Ik zweet mij ongans maar de kinderen vinden het heerlijk om aandacht te krijgen dus die krijgen ze dan ook.
In de rust wordt er getrakteerd op een ijsje en dat gaat er heel goed in. Wanneer Ghana na de rust ook nog 2 keer scoort en de wedstrijd wint is het hek helemaal van de dam en er wordt geschreeuwd en gedanst tot de ver na de wedstrijd, een hele dolle boel en een hele gezellige avond.
Kinderen naar bed en ik maak het ook niet lang meer mede door de warmte ben je ’s avonds doodmoe en om half 11 (dat is 1 uur eerder dan Nederland) liggen wij er ook in.
Weltrusten
Laat een reactie achter