Vanmorgen werden we om 5 uur Ghanese tijd wakker gemaakt door muziek uit de kerk, allemaal kerkmuziek en om 6 uur de preek van de pastoor van 20 min.
Toch heb ik nog tot 7 uur lekker in mijn bed gelegen en genoten van een beetje nachtrust. Ik slaap in een kamer alleen in het gastenverblijf van het weeshuis. Dit gastenverblijf heeft 1 gang met rechts de badkamer, douche en toilet, links een deur naar de kamer en rechtdoor kom je in de woonkamer. In de woonkamer zijn 2 deuren die naar de slaapkamer gaan waarvan ik er dus ook een heb. In de woning zitten behoorlijk veel ramen. Elk raam is eigenlijk een kozijn met daarin verstelbare ruiten van ca 15 cm en daar zitten er dan 7 van in elk kozijn. Aan de buitenkant zit allemaal horrengaas dus de muggen blijven gelukkig buiten.
Vanmorgen na het ontbijt hebben Herman en ik eerst kennis gemaakt met de plaatselijke elektricien en loodgieter, 2 jonge mannen die zoals wij het bij ons zeggen ZZP-ers zijn. De loodgieter moest de kraan repareren in de douche. Die was in de muur afgebroken en wij konden ons niet douchen. Wel met een heel klein waterslangetje konden wij ons nat maken maar echt douchen moeten wij dus vanavond doen. Het water komt uit 2 grote tanks van wel 5000 ltr. Deze staan op 6 grote palen van ca 8 mtr hoog en door de hoogte hebben wij een behoorlijke druk. Ook door die tanks buiten hebben wij geen warm water hier, het water wordt warm en heeft een temperatuur van ca 25 graden en daar moeten wij het mee doen.
Wij hebben vanmorgen tot 11 uur klusjes gedaan en dan wordt het gewoon te warm om te werken. Vanmiddag zijn wij met elkaar naar een grote plaats geweest, Takoradi. Hier heb ik mijn ogen uitgekeken, ik heb al heel wat gezien maar dit hier tart elk gedachte hoe mensen hier leven, ik probeer een paar foto’s mee te sturen.
Wij hebben een markt bezocht en dat was het centrum. Honderden verschillende kramen waar van alles te koop is. De verkopers lopen hier met grote manden op hun hoofd door de menigte en brengen zo hun waren naar de markt. Ebo de chauffeur is onze gids hier. Hij brengt ons overal heen en weet hier heel goed de weg. Wij hebben plaatsen gezien waar we anders nooit zouden zijn gekomen, we hebben door gangetjes gelopen van 1 mtr breed waar aan weerszijden winkeltjes waren, we zijn door krottenwijk gelopen waar de woningen (zal ze zo noemen) gewoon op stenen zijn geplaatst en met plankjes vastgezet. Maar een ding blijft mij zeker bij, de vriendelijkheid van de mensen, overal lachende mensen, gewoon vriendelijk, niet om te verkopen maar gewoon een praatje en een glimlach, een hele andere wereld. Je kunt ’t ook wel een cultuurschok noemen.
DE straat waar Ebo Woont met nog 25 andere gezinnen.
Morgen de rest
Groetn uut Takoradi
Hans uut Twente
Hoi Hans,
Ik had voor vertrek jou gemaild maar het lukte me niet hem te versturen, nu ik bij Ria ben probeer ik het opnieuw, ik hoop dat je een goede tijd daar hebt en dat je je verdienstelijk kunt maken, ik lees graag jouw berichtjes. Klasse dat je dit allemaal doet.
Liefs Jenny.